Yine yeniden, ama neden?

Daha önce de; kendimi ifade etmek, gelişen olaylara, ilerleyen yıllara bir not düşmek için ya bir hikaye kitabı ya bir şiir kitabı veya açıp kapattığım web sitelerinde yazdım. Ben 9 aylık ilk cümlelerimle kendimi ifade etmeye çalışırken aslında yazmaya başladım.

Kimi zaman bir dijital günceyle, kimi zaman süslü bir isimle, hevesle açtığım sitelerim oldu.

Başlangıçta heyecan yüksekti. Yazmak, paylaşmak, bir ses bırakmak benim için hep önemliydi ve önemli olacak…

Ama sonra bir şeyler hep yarım kaldı. Günlerin hızı, yaşamın kargaşası, kendimden öncelediğim bir vatan sevdası, kimi zaman mecburiyetten susmalarım, susturuluşlarım, ama daha çok zihnin yorgunluğu, iç sesin kendini susturması belki de.

Bazen bir “kim okuyacak ki?” sorusu, bazen de “şimdi sırası mı?” endişesi.

Ama bu kez başka.

Bu kez neden yazmaya başladığım kadar, neden devam etmem gerektiğini dünyanın ve ülkemizin içinden geçtiği bu karmaşık süreçte, daha çok yazmam ve benim gibi milyonlarla buluşmam gerekiyor; biliyorum, yazmalıyım. Çünkü her geçen gün içimde birikenleri sadece düşünmek değil, söylemek istiyorum. Yaşadıklarımı, gördüklerimi, hissettiklerimi, anlamaya çalıştıklarımı, endişelerimi, hayallerimi artık sadece içime değil, kelimelere emanet etmek istiyorum.

Bu blog, bir vitrinden ya da bir kariyer hamlesinden çok daha fazlası.

Bu blog, bir iç muhasebe, bir “ben buradayım” deme hali.

Sessizliğin içindeki sesi, gündeliğin içindeki derinliği arama çabası.

Bugün bu blogu açarken dünyanın her yerindeki iyi insanlarla buluşmak istiyorum. Dünyada artan karanlığa, öfkeye, yasaklara, savaşlara, kutuplaşmalara, sevgisizliğe, günü tüketen bir "fast food" anlayışı ile ilerleyen ilişkilere, yitirilen dostluklara, yok sayılımalara, vicdansızlıklara, dayatmalara inat yazmak istiyorum.Bu defa sesimi çok daha fazla iyi insanla, düşünen, vicdanlı, hoşgörülü, bu dünyanın daha iyi bir yer olması için emek veren herkesle buluşmak için çok sağlam bir niyetim var.

Samimiyet yoldaşım olacak.

Ve evet, yine yeniden başlıyorum.

Ama bu defa sadece bir başlangıç değil bu.

Bu defa, ben neden devam etmem gerektiğini biliyorum.